Bijdrage bij de begroting 2018, door Piet Kome.

Ik kijk liever niet terug ik kijk vooruit.

Dan moet je er wel vanuit kunnen gaan dat je terugkijkend geen fouten ziet…..echter de meeste mensen zien wél fouten. Daarom is het goed soms achterom te kijken, daar kan je dan van leren.

Een bekend gezegde is ‘als een Sprikhaan in de Sahara een verkeerde sprong maakt, heb je kans dat er enige jaren later aan de andere kant van de wereld een orkaan ontstaat’.

Die twee dingen heb ik geprobeerd te combineren.

We zitten nu 14 jaar na de start van dit waterschap weer aan het einde van een bestuursperiode en de laatste 10 jaar met een zelfde coalitie.

Wat heeft dat ons gebracht……

In de jaren 2006, 2007, 2008 heeft mw. van Veen (portefeuillehouder Financiën) met medeweten van dhr. Geluk (de dijkgraaf) wat fraude gepleegd bij het vaststellen van de belastingtarieven. Dhr. Herweijer (VV-lid SGP) vond dat te gortig en creëerde een motie van wantrouwen waardoor zij moest vertrekken.

Wat is het nadeel van dat soort zaken: als de belasting wetgeving eist dat als je iets gelijk moet trekken mag je alleen tarieven naar beneden bijstellen en niet naar boven.

Daar ontstond het probleem van ‘de orkaan’ waar we nu inzitten. We hadden een gigantisch begrotingsgat! En daarmee moesten we correct naar onze burgers omgaan.

In januari 2009 toen deze coalitie begon sprak dhr. Geluk de betekeningsvolle woorden: ‘we staan aan de rand van de afgrond’. En dat klopte, dat had hij goed gezien. Een diep gapend financieel gat lag voor hem. Hij ging dan ook als een dolle bezuinigen.

Maar, wás het maar echt bezuinigen geweest….. Er werd totaal niét bezuinigd want ‘bezuinigen is hetzelfde doen voor minder geld’. Dit college deed botweg een heleboel dingen niet! Dat is niet bezuinigen dat is […]

Waterforum nieuwsbrief 821:

Wetenschappelijk directeur Deltares noemt smeltend ijs Antarctica een ‘game changer’

Deel op LinkedIn

Wetenschappelijk directeur Jaap Kwadijk tijdens het 10-jarige jubileum van Deltares (foto: Deltares/Guus Schoonewille).

De zeespiegelstijging stond centraal bij de viering van het 10-jarig bestaan (6 oktober jl.) van Deltares, het nationale kennisinstituut voor water en ondergrond. Daarbij bracht wetenschappelijk directeur Jaap Kwadijk geen vrolijke boodschap: het smeltproces op Antarctica is verontrustend. Het onderzoek naar mogelijke versnelling van de zeespiegelstijging, dat Deltares op verzoek van de deltacommissaris deed, leverde alarmerende data op.

Kwadijk opende zijn presentatie met de constatering dat hij al 30 jaar meeloopt in het wetenschappelijk onderzoek naar klimaatverandering. “Ik heb er nooit wakker van gelegen, maar de recente onderzoeksresultaten over het afsmeltende ijs op Antarctica zijn alarmerend voor mij”, aldus Kwadijk. Het gaat volgens hem niet langer over de balans van afsmelten en aanvriezen, maar op bepaalde plekken vallen ijsschotsen weg die het smeltwater op land tegenhielden waardoor het in de winter opnieuw kon aanvriezen. Nu krijgt het smeltwater in de zomer steeds meer vrij baan om de oceaan in te stromen. Kwadijk sprak van een game changer.

Meer onderzoek nodig naar periode na 2050
Op verzoek van de deltacommissaris heeft Deltares al onderzoek gedaan naar de mogelijke versnelling van de zeespiegelstijging als er meer smeltwater vrijkomt op Antarctica. Het rapport is recent gepubliceerd en meldt voor Nederland een stijging die tot 3,2 m kan oplopen in 2100. En dan gaat het niet zozeer over de vraag óf die 3,2 m gehaald wordt, maar wannéér die 3,2 meter wordt bereikt. Volgens Kwadijk is daarvoor meer onderzoek nodig voor de periode na 2050. Vooral over het smeltproces op Antarctica. “Zelfs bij een succesvolle uitvoering van het Parijse klimaatakkoord, gaat de zeespiegel nog steeds 2 meter stijgen”, zo waarschuwde hij.